Verbeelding Vanderborghtlaan
Openstreets21

GROENE LANEN – De monumentale lanen met bomenrijen vormen een groene stedelijke figuur die verscheidene clusters met elkaar verbindt. Het maaiveld wordt echter overheerst door verharding en een overvloed aan geparkeerde wagens. Het Elisabethpark kan een verbindende rol opnemen binnen dit netwerk.

Zowel de Jules Besmestraat als Vanderborghtstraat vinden aansluiting op het park. Ook in deze straten overheerst de wagen. Hoewel er genoeg ruimte is, ontbreekt het groen. 

VERBONDEN NETWERK – Binnen het superblock wordt een fijnmaziger net aan veilige fietsverbindingen gerealiseerd. Het Elisabethpark wordt zo opgenomen in het netwerk en strekt zich uit tot in het omliggende weefsel.

Dit ecologisch fietsnetwerk verhoogt de bereikbaarheid, gezondheid en veiligheid van de omliggende clusters en vele scholen.

FASE 0 - De knip voor het autoverkeer ter hoogte van de Broustinlaan en Jacques Sermonlaan zorgt voor een veilige verkeersituatie voor fietsers en voetgangers. Maar als geïsoleerde ingreep kan dit het tij niet doen keren. Het sluipverkeer blijft en vindt een weg door de wijk. De comfort-as langsheen het Elisabethpark wordt in ons voorstel verplaatst naar de Jetselaan.

FASE 1 - Een slim lussenplan vermijdt doorgaand verkeer zonder de bereikbaarheid en parkeercapaciteit voor bewoners te decimeren. Beide stroken van de Broustinlaan worden fietsstraten. Centraal komen er twee pleinen vrij. De Vanderborghtstraat wordt éénrichtingstraat, waardoor plaats vrijkomt voor groen.

FASE 2 – De Broustinlaan wordt centraal geknipt voor doorgaand autoverkeer. Een strook van de Grondwetlaan wordt omgevormd tot dubbele fietsas die het bredere fietsnetwerk verbindt. Enkel lokaal autoverkeer wordt hier nog toegelaten, dat gebruik kan maken van de parkeerplaatsen langs de rand. 

FASE 3 – De Broustinlaan wordt heraangelegd en verbindt de pleinen met elkaar. De laan wordt een belangrijke ecologische drager en strekt zich uit tot over de grenzen van de superblock. 

In de eerste fase komen er centraal in de wijk twee pleintjes vrij door het lussenplan. Het voormalige rondpunt kan met minimale middelen worden heringericht als kleinschalige ontmoetingsplek. De bestrating wordt secuur open geslepen voor beplanting, als prelude van de parklaan die komt. Kleurrijke of geometrische figuren markeren de plek. 

Later wordt de centrale laan verbreed en de pleintjes opgenomen in een ecologisch, verbindende parklaan. De asfaltvlakte wordt opengebroken en het water krijgt een centrale rol. Het brengt verkoeling in de zomer, ontlast het rioolnetwerk bij piekbuien en brengt stadsnatuur tot in de wijk.

Het park wordt doorgetrokken in de lanen. Het park neemt een verbindende rol op om alledaagse verplaatsingen op een veilige en actieve manier te gaan doen. De fietslaan doorkruist het park en sluit aan op het bovenlokale fietsnetwerk. Het netwerk van groene lanen biedt kader aan informele sportactiviteiten die in opmars zijn.