Dit deel van de Picardstraat is één van de straten die zeer veel onnodig sluipverkeer slikt. Bij de organisatie van de zomerstraat kwam voor het derde jaar op rij de straat tot leven. Het toont aan dat ook de gewone, grijs en grauw ogende straten veel potentieel hebben om ontmoetingsplekken te worden.
Verkeersonveiligheid
De kruispunten van de Picardstraat met de Jubelfeestlaan en met de Vanderstichelenstraat zijn gevaarlijk. Er gebeuren veel ongelukken en ‘bijna-ongelukken’. Het amalgaam aan straten en de overmatige verkeersdruk maakt van deze punten gordiaanse knopen waarbij ook automobilisten het noorden kwijtraken. De doorsteek aan de trambedding en aparte busbaan op de Jubelfeestlaan vormt het gevaarlijkste punt. Overstekende automobilisten merken trams en snel rijdende bussen te laat op. Vrachtwagens rijden zich vast op het kruispunt dat niet voorzien is op draaicirkels van kerende opleggers. Hoewel de Picardstraat van gevel tot gevel over een royale breedte beschikt, is er naast twee parkeerstroken en een tweerichtingsbaan geen plaats voor een fietspad. Ook de Jubelfeestlaan beschikt niet over afgescheiden fietspaden. Kinderen zijn aangewezen op het voetpad om op een veilige manier te fietsen.
Grijs en zwart zijn de dominante kleuren.
In de Picardstraat staat geen enkele boom. De straat is 100 % verhard en tijdens de zomermaanden brandt de zon op de asfaltvlakte en is het er onaangenaam warm. Het is een grijs-zwarte straat waar zelfs de mooiste gebouwen een trieste aanblik krijgen.
Ruimte vrijmaken
Om een aangename verblijfsplek te creëren wordt in het toekomstbeeld ruimte vrijgemaakt door één rijrichting en de parkeerplaatsen in de Picardstraat te schrappen. Voor de bewoners blijft de ontsluiting per auto behouden.
Uitwaaierende hoeken
Op hoeken van Picardstraat waaieren de voetpaden breed uit. Dit ruimtelijk gebaar accentueert het verschil tussen enerzijds de Jubelfeestlaan waar doorstroming belangrijk blijft en anderzijds het Brusselse deel van de Picardstraat waar binnenkort de tram komt. Deze hoekruimtes hebben het potentieel om uit te groeien tot kleurrijke plekken waar in het verlengde van de hoekpanden terrasstoelen kunnen worden uitgezet, waar fietsen geparkeerd worden, als uitloopzone van winkels, als rustpunten… Rond een centrale groene ruimte met speelse elementen wordt een fietslus voorzien waarop de kinderen vrij kunnen experimenteren met fietsen. Voor de inrichting van de straatruimte wordt gekozen voor een samenspel van ontharde, semi-ontharde en verharde ruimte. De voet- en fietspaden zijn verhard. De rijstrook om de garages te ontsluiten is semi-verhard en de rest wordt maximaal onthard. Ontharding vermijdt overhitting. Het laat toe om meer groen en bomen te planten en de ondergrond te gebruiken als spons voor waterbuffering. Het verhoogt de veerkracht van de stad om om te gaan met wateroverlast en droogtes. De aanliggende bouwblokken hebben een verhardingsgraad van respectievelijk 100% en 80%. De centrale groene ruimte kan dienst doen als wadi om het oppervlaktewater langzaam te laten infiltreren. Bij uitbreiding zouden ook de regenwaterafvoeren van de woningen afgekoppeld kunnen worden naar de groene ruimte en water kan worden opgeslagen voor collectief hergebruik.
Klimaatstraat
In deze wijk zonder tuinen zijn de klimaatuitdagingen extra voelbaar. Met daarnaast de stijgende energieprijzen in het achterhoofd wordt de straat een plek met veel potentieel om energie op te wekken en water te verzamelen en collectief te (her)gebruiken. De schaal van de straat als ‘klimaatstraat’ is interessant, maar er kan nog meer bereikt worden wanneer de straten met elkaar worden verbonden en in wijknetwerk worden gezet.
