Tijdens de workshop worden drie schoolomgevingen onder de loep genomen. 

De Unesco-school in Koekelberg is een campus typologie omgeven door heel brede straten. Ondanks de gulle aanwezigheid van publieke ruimte om de schoolgebouwen heen, ontstaat er elke schooldag een chaotische ochtendspits. Op de Goffinlaan takken ter hoogte van de ingang van de school, drie andere straten aan. Auto’s rijden in alle richtingen en vanuit de Klein Berchemstraat worden kinderen met de auto op het fietspad afgezet.

Een eenvoudige circulatie-ingreep kan hier veel beterschap en een mentale shift bewerkstelligen. Door de Klein Berchemstraat te knippen, wordt een kiss-and-ride op het fietspad onmogelijk gemaakt en ontstaat een ruim en overzichtelijk voorplein voor fietsers en voetgangers. Het ‘kruispunt’ krijgt een heldere structuur. De oversteekplaatsen worden duidelijker en veiliger. Bovendien is er in de Kasteellaan plaats genoeg om de bovenlokale fietsroute, ook van en naar de Ganshorenstraat, te verbreden en extra veilig in de verf te zetten.

De Opvoedingstraat is een zeer kort, lokaal straatje waaraan twee scholen en één kinderopvang grenzen. Voor de Sint-Lutgardis basisschool is de toegang tot de school aan de Opvoedingstraat de eigenlijke achteringang. Sinds enkele maanden werd een schoolstraat geïnstalleerd. Ondanks de inzet van vele ouders en schooldirectie en de zichtbare verbeteringen in de schoolomgeving, is de schoolstraat geen onverdeeld succes. Sommigen omzeilen de schoolstraat door extra laat op school toe te komen of door extra vroeg de kinderen te komen op- halen zodat de straat nog kan ingereden worden alvorens ze wordt afgesloten. (Buitenrijden mag altijd.) Ook is het manueel bemannen van de schoolstraat een wankele constructie.

Zonder de toegankelijkheid van de woningen, scholen en de kribbe in het gedrang te brengen zou een simpele knip in het midden van de Opvoedingstraat de oplossing kunnen vormen. Een centraal aangenaam aankomst-en ontmoetingsplein voor de kribbe en de scholen wordt bereikt via twee zeer korte, doodlopende straatjes, waar meer ruimte voor fietsers en voetgangers al snel evident wordt. Wie alsnog met de wagen zijn kind, voornamelijk baby’s, komt brengen of halen, kiest wellicht spoedig voor de aangelegde parking aan het Cultureel Centrum van Ganshoren op 150 meter stappen.

Het Heilig Hartcollege van Ganshoren bevindt zich, aan de monding van de Annie Cordytunnel, allicht aan een van de meest symbolische confrontaties tussen de bovenlokale invalsweg Keizer Karellaan en de lokale realiteit van de school-, wijk-, en parkomgeving. Dit belet echter niet dat ook hier het evenwicht tussen bovenlokale verkeersstromen en lokale weggebruikers met enkele duidelijke keuzes hersteld kan worden. Het profiel van de Keizer Karellaan is meer dan breed genoeg voor een groene fiets- en wandelas, die met voorrang en zonder blozen het Elisabethpark binnenschrijdt en zo de parkruimte deel laat uitmaken van de functionele lokale en bovenlokale fiets- en wandeltrajecten. Deze veilige koppeling tussen wijk en park kan overigens op alle raakpunten tussen de lokale straten en het park worden doorgevoerd.